"Είναι βασικό να κατανοήσει η κοινωνία τα οφέλη της επιστήμης και της καινοτομίας στην πράξη"

Κωνσταντίνος Δανιήλ Τσαβδαρίδης

Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Leeds

Τεύχος 114 | Δεκέμβριος 2018 - Φεβρουάριος 2019

Συνέντευξη

Ο Κωνσταντίνος Δανιήλ Τσαβδαρίδης έγινε αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα των Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Leeds όταν ήταν μόλις 32 χρόνων, έχοντας μια ανοδική επαγγελματική και ερευνητική του πορεία. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στη Βάλια Σκούρα μοιράζεται τις σκέψεις για περαιτέρω συνεργασία με την ελληνική βιομηχανία, μέσα από την προσφορά τεχνογνωσίας και τονίζει την αναγκαιότητα συνεργασίας μεταξύ της επιστημονικής και της επιχειρηματικής κοινότητας, με τη στήριξη του κράτους.

Μπορείτε να μας περιγράψετε εν συντομία το ερευνητικό και επαγγελματικό σας πεδίο δραστηριότητας και κάποιους βασικούς σταθμούς της έως τώρα πορείας σας;

Ένας βασικός σταθμός της καριέρας μου ήταν όταν επιλέχθηκα σε ηλικία μόλις 26 ετών να δουλέψω στα κεντρικά γραφεία της Pell Frischmann, μίας διεθνούς εμβέλειας εταιρείας, για τη βελτιστοποίηση σχεδιασμού ενός από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στη Γαλλία. Ο ρόλος ήταν εξαιρετικά σημαντικός ως επικεφαλής μιας ομάδας 5 ατόμων που διαχειρίζονταν τις πιο απαιτητικές αναλύσεις προσομοίωσης (όπως κρούση αεροπλάνου, πολλαπλές εκρήξεις, εκτεταμένες πυρκαγιές, και υψηλής έντασης σεισμοί). Η διάκρισή μου ως Fellow στο Ινστιτούτο των Πολιτικών Μηχανικών ήταν επίσης κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Πρόσφατα με προσκάλεσε η Διεθνής Ομάδα που ερευνά την κατάρρευση των Διδύμων Πύργων και του WTC 7 να πάρω μέρος στις εργασίες τους λόγω του ερευνητικού μου έργου στα ψηλά κτίρια που απειλούνται από φωτιά και σεισμό.

Όσον αφορά την Ελλάδα, συνεργάζομαι ερευνητικά με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και τα τελευταία χρόνια είμαι προσκεκλημένος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, ενώ δίνω διαλέξεις με θέμα τον Έξυπνο Σχεδιασμό Ψηλών Κτιρίων. Επίσης έχω συστηματική συνεργασία με αρκετούς Έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται σε άλλα κράτη.

Η ενεργή παρουσία στην Ελλάδα (ομιλίες, συνέδρια, συνεργασίες με πανεπιστήμια και επαγγελματίες κ.ο.κ.) είναι κάτι που προκύπτει φυσικά για ένα Έλληνα του εξωτερικού ή που πρέπει να το επιδιώκει συστηματικά;

Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι καθηγητές στην Ελλάδα οι οποίοι διατηρούν στενή σχέση με Έλληνες του εξωτερικού και μέσω συνεργασιών προκύπτουν όλα τα άλλα, όπως οι ομιλίες, τα συνέδρια κ.λπ. Από την προσωπική μου εμπειρία όμως δεν θα έλεγα ότι ισχύει το ίδιο και με τη βιομηχανία και τον ιδιωτικό τομέα. Πιστεύω ότι εκεί υπάρχει μεγαλύτερη εσωστρέφεια σε ότι έχει να κάνει με την παραγωγή γνώσης, ενώ ο Έλληνας επιχειρηματίας κοιτά κατά κόρον να «πουλήσει» στο εξωτερικό πριν γίνει διεθνώς ανταγωνιστικός. Ο διάλογος με εταιρίες και κυρίως με ερευνητές του εξωτερικού είναι πλέον αναγκαίος για τη δημιουργία ενός προϊόντος που μπορεί να σταθεί στις διεθνείς αγορές και να προσφέρει υψηλές προδιαγραφές στους Έλληνες καταναλωτές.

Aν θέλεις να κάνεις ένα βήμα παραπάνω στην επιστήμη σου, θα πρέπει ο ίδιος να γίνεις ο "οδηγός" για αυτήν. Πιστεύω ότι ο Έλληνας από την φύση του είναι άνθρωπος με ανησυχίες, εφευρετικότητα, επιμονή, και έχει διακριθεί επάξια σε πολλούς τομείς διεθνώς.

Έχετε σκεφτεί για το μέλλον να αναπτύξετε περαιτέρω τέτοιες συνεργασίες και αν ναι μέσα από ποιους τρόπους;

Στόχος μου είναι η ενίσχυση ακαδημαϊκών συνεργασιών με τα ελληνικά Πανεπιστήμια αλλά και με ερευνητικά κέντρα, μέσω προγραμμάτων που υποστηρίζουν τη μετακίνηση και δικτύωση, ωφελώντας και τις δυο πλευρές και δίνοντας τη δυνατότητα παραγωγικής συνεργασίας σε όλα
τα επίπεδα, από τον θεωρητικό τομέα μέχρι τον τομέα της εφαρμογής. Θα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία κάποια στιγμή να συνεργαστώ με τη βιομηχανία της Ελλάδας (π.χ. παραγωγή μεταλλικών δομικών στοιχείων), προσφέροντας γνώσεις και καινοτόμες ιδέες (διπλώματα ευρεσιτεχνίας) για την ευημερία του τόπου μου και το καλό της ελληνικής οικονομίας. Έχω βοηθήσει ως σύμβουλος διεθνείς εταιρίες (που εξειδικεύονται στα ψηλά κτίρια, μεταλλικές γέφυρες, και ναυπήγηση πλοίων) και νομίζω ότι θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να κάνω το ίδιο για την Ελλάδα.

Ποια οφέλη πιστεύετε ότι αποφέρει η δικτύωση των Ελλήνων του εξωτερικού με την Ελλάδα γενικότερα; Έχει ως τώρα αναπτυχθεί επαρκώς αυτή η αλληλεπίδραση;

Πιστεύω ότι η συνεργασία είναι αναγκαία και για τις δύο πλευρές. Ο Έλληνας του εξωτερικού θέλει να συνεισφέρει στον τόπο του. Είναι γεγονός ότι τα πιο ανεπτυγμένα και πλουσιότερα κράτη από τη χώρα μας επενδύουν μεγάλα ποσά για την έρευνα και την τεχνολογία. Αυτό έχει σαν
αποτέλεσμα τα κράτη αυτά να πρωτοπορούν σε τεχνογνωσία, προϊόντα και εφαρμογές. Εάν ο Έλληνας που εργάζεται στην Ελλάδα θέλει να είναι ανταγωνιστικός, πρέπει να γνωρίσει άλλες κουλτούρες παραγωγής γνώσης. Ο Έλληνας επιστήμονας του εξωτερικού που αγαπά τη χώρα του θα μεταφέρει αυτήν την τεχνογνωσία στα πανεπιστήμια και τη βιομηχανία, θα "γεννήσει" γνώση γνωρίζοντας τον τρόπο, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στην ανάπτυξη της χώρας του και στη λύση πολλών προβλημάτων. Επίσης, θεωρώ ότι πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη διασύνδεση των Ελλήνων όλου του κόσμου είναι εξαιρετικά αναγκαίες, όχι μόνο για την έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλήνων του εσωτερικού και του εξωτερικού και την καταπολέμηση την εσωστρέφειας, αλλά και τη δημιουργία ευκαιριών για τους Έλληνες του εξωτερικού που έχουν πολύτιμη πολυετή εμπειρία που μπορεί να αξιοποιηθεί αναλόγως με την αλληλεπίδρασή τους με την ελληνική κοινωνία, και γιατί όχι, με την επιστροφή τους στην Ελλάδα εφόσον το επιθυμούν.

Η διασύνδεση και διατήρηση των σχέσεων απαιτεί την υποστήριξη της κοινωνίας και του κράτους. Όπως γίνεται με άλλα κράτη, θα πρέπει να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες επιστημονικής και επιχειρηματικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και συγκεκριμένων χωρών όπου η παρουσία των Ελλήνων είναι σημαντικά υψηλή. Είναι βασικό να κατανοήσει η κοινωνία και οι πολίτες της τα οφέλη της επιστήμης και της καινοτομίας στην πράξη.

Διαβάστε τη συνέντευξη στο περιοδικό (eReader)