Οι Στρατηγικές Έρευνας και Καινοτομίας για Εξυπνη Εξειδίκευση (RIS3) χρειάζεται να συντονιστούν με τις εθνικές πολιτικές

Αυτή δεν είναι μια εύκολη ερώτηση, καθώς κάθε κράτος-μέλος οφείλει να υποβάλει μια Συμφωνία Σύνδεσης πριν να είναι σε θέση να κάνει προβλέψεις για την εφαρμογή των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων. Έτσι, οι Στρατηγικές Έρευνας και Καινοτομίας για Εξυπνη Εξειδίκευση (RIS3) χρειάζεται να συντονιστούν με τις εθνικές πολιτικές. Αν μία περιοχή έχει σχεδιάσει μια αποτελεσματική Στρατηγική Έρευνας και Καινοτομίας βασιζόμενη σε μία συμμετοχική προσπάθεια που θα αφήνει χώρο στις θέσεις του παραγωγικού και ακαδημαϊκού τομέα, τότε δεν θα είναι δύσκολο να καταρτιστεί μία στρατηγική ανάπτυξης των υποδομών χρηματοδοτούμενη από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης – ERDF. Στόχος της στρατηγικής αυτής θα είναι να υποστηρίξει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις με την προοπτική ανοίγματος σε νέες, βελτιωμένες αγορές, να στηρίξει επιχειρήσεις που ξεκινούν να δραστηριοποιούνται και προέρχονται από την ανάπτυξη των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων (χρηματοδοτούμενων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης – ERDF, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο – ESF ή ακόμη και από το Πρόγραμμα Horizon 2020 ή από Περιφερειακά Προγράμματα).

Η βασική ιδέα είναι πως εφόσον οι στόχοι και οι προτεραιότητες της Στρατηγικής Έρευνας και Καινοτομίας (RIS3) είναι σαφείς, θα πρέπει να υπάρξει ανοιχτός διάλογος με το κράτος-μέλος, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον τοπικό ενδιαφερόμενο για τον σχεδιασμό ενός "οδικού χάρτη" όπου το μείγμα πολιτικών μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να χρηματοδοτηθούν συμπληρωματικοί στόχοι. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αποφευχθούν προσπάθειες που αλληλεπικαλύπτονται. Αναμφισβήτητα, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα αποτελεσματικό σύστημα παρακολούθησης ώστε να προλαμβάνεται ο αποπροσανατολισμός από τους στόχους που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των πολιτικών και των παραγωγικών δυνάμεων κάθε περιοχής.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια περιφέρεια σύγκλισης έχει ωφεληθεί από τα Διαρθρωτικά Ταμεία στη δημιουργία και την κατασκευή των βασικών υποδομών, όπως δρόμοι, σιδηροδρομικές γραμμές και πανεπιστημιουπόλεις. Παρ’ όλ’ αυτά, σε πολλές περιπτώσεις, η βιομηχανική τους βάση είναι παραδοσιακή και με μικρές δυνατότητες για διεθνή ανταγωνιστικότητα. Η Στρατηγική Έρευνας και Καινοτομίας δίνει την ευκαιρία να προωθηθεί η ανάπτυξη σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο: κάνοντας εντατική χρήση της δυνατότητας της γνώσης και της επιχειρηματικής ώθησης (επιχειρηματική διαδικασία της ανακάλυψης), ως εναλλακτική λύση για να ωριμάσουν οι τομείς που δεν μπορούν να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας (τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας παρατηρούνται στις περιφέρειες σύγκλισης που έχουν οφέλη ουσιαστικής υποστήριξης από τα Διαρθρωτικά Ταμεία).